ریمیکس دل بده حال میده رفاقت با ما ،صبرم کمه حوصلم در حد حداقله
ریمیکس درد و دل از از دیجی بنیکس و مودی ام
اختصاصی سایه بختک
هنرمندان :شایع حصین سورنا مسین تتلو دانیال پیشرو صادق مهیاد خلسه
متن آهنگ :
مهیاد
دل بده حال میده رفاقت با ما
دروغ میگن دارن صداقت دادا
تو سینم ی درده که بماند حالا
تا بشکنی باز میاد صدا کفتارا
بگو چی بود ک حسه تو
من خستم از آدمای فیکه دو زاری
این کوچه هام دیگه واسم آشنا نی ک ن
دل بده بعد ببین بچه کجاییم
هرکی میتونه راحت ی بد شه
دل بده رفاقته مادر ب بچه
تنها چیزی بود که رقم نمیخواست
تو رفیق شو میدوعم ی عمر با کفشت
اصلانم هرکی ک رفت دل بده
خلسه
واسه کسی که از ارتفاع بترسه بالا اومدن یه اشتباه محضه
تو یه جرمی که ارتکابش لحظه ای شک نداره خب اتفاق هستش
اگه قرار باشه من تقدیرم سیب لباتو چیدن باشه
واست بهشتم از دست میدم اونوقت قیافه تو دیدن داره آره
میبینمت تو لباس جدیدت تو نقشای آدما بد گم شدی
خوشحالی واسه رد گم کنی تنها رفیقاتم الکل تونی
میگن دیدنت کنار غریبه فراموشی شده سلاح جدیدت
آره البته حقم داری اینو میخونم از چشای مریضت
منم بهشتم تو همین اتاقت آرامش فقط روحم اینو لازم
داره هر روز یه داستان جدیده مشکلو بعدم پاسکاری چند نیمه
شایع
هرجایی ها رو تحویل نگیر
هرجایی نرو شأن داشته باش
اهمیت نداره از کی حرف میشنوی
بی اهمیت به همه شک داشته باش
بر میاد همه چی از همه
شیر حلال نخورده هر طفلی دهنش که
به من زد هم فکری صدمه
ایده های نو م شد زیر ذهنِ عقبت له
استرس دارم از همه بابت
حس میکنم لا آشنا ها سرکارم
کسایی که بغل کردم همه لبه دارن
زخمم ا توو از بیرون نفس راحت
میکشم وقتی نیستن پیشم
آدمایی که توو موقعیت بیشتر میشن
تا عذر خواستم یکی پیش دستی کرد
عذر بیجا نخواه از هیچکس هیچ وقت
ادب به آدمِ بی ادب نکن
گشنگی بکش از گوشت سگ نخور
توو خونه گریه کن توو کوچه پهن نشو
نشون هیچکس نده پشت پردتو
خوشحال نمیشه از خوشیت کسی
خام آدمای قشنگ توو سرو ریخت نشی
اون که توو شرایط ضروریت از جیب
گذاشت و موند کنارت بگو بهش رفیق بقیه آشنان همین
توو فهرستشونی واسه یه کار داشتنی
حالا یه لیوان آب خواستنی
میگن دریا گل شد و آبشار کویر
آدما رو هرچی سگ محل تر
بکنی بیشتر بند جنگ
با خودت از اونجا شروع میشه که
میبینی مفت دادی به یه بی ظرفیت شأن
بهم بگو حکمش چیه؟
اون یه نفر که خوشبینیم به هم کشت
بگو حکمش چیه
اون که درد و دل با اشک قاطی منو به همه گفت
مگه میشه؟
دیگه مگه میشه باز اون آدم همیشه شد
خریت محض از حد